رسول پسر قاسم
1360
محصول : صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
کارگردان : داریوش فرهنگ
تهیه کننده : داریوش فرهنگ
فیلمنامه : داریوش فرهنگ
فیلمبردار : محمد زرفام
هنرپیشگان : محمد مطیع، فردوس کاویانی و غلامحسین لطفی.
16 میلیمتری، رنگی
** گروهی روستایی به وسیله‌ی کار چاق‌کنی برای کار در کوره‌های آجرپزی آورده می‌شوند. زندگی و فضای کار و کارگری در کوره پزخانه‌ها محور اصلی داستان است. میان کارگران، نوجوانی به نام «رسول» هست که به اصرار پدرش به کار گمارده شده است. نوجوان توسط دوستش و معلمش رشد می‌کند، به آگاهی می‌رسد و در مقابل نظام حاکم بر کار و کارگری قد علم می‌کند.
** رسول پسر ابوالقاسم، نخستین تجربه ی فیلمسازی است با نام داریوش فرهنگ، که با این نمونه‌ی کار در نخستین گام اصلا به اندازه اعتبارش در تئاتر جلوه نمی‌کند.
*** عده‌ای کارگر از دهی برای کار به کوره پز خانه‌ای آورده می‌شوند. و پس از مدتی، یکی از جوانان کارگر در فرار از دست پدرش که قصد کتک زدنش را داشته از تپه‌ای پرت می‌شود و دوستش، که ظاهراً به کمک معلمی که تا آخر فیلم هم متوجه نمی شویم کیست به آگاهی‌هایی! دست یافته، تحت تأثیر این قضیه از کوره پزخانه فرار می‌کند.
در سینمای بعد از انقلاب، کارگر و مشکلات کارگری دستمایه‌ی کار چندین کارگردان (تلویزیون و کانون پرورش فکری) قرار گرفته که نشانه‌ای است بر باب روز بودن این موضوع، که به خودی خود، هم جالب است و هم بحث برانگیز، ولی رویکردها، تا آنجا که چندین فیلم از این دست را دیده‌ام. همگی سطحی بوده‌اند. تا سرانجام که در این فیلم دیگر اصلا به کلی موضوع بهانه شده و فیلمی ساخته می‌شود که اتفاقاً چند کارگر هم در حول و حوش قصه اصلیش حضور دارند.